سعید پرتو آذر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، گروه مهندسی کامپیوتر، تهران، ایران
مرتضی زاهدی - دکتری و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، گروه مهندسی کامپیوتر، تهران، ایران

استفاده از شبکه های حسگر بی سیم به ویژه در دهه ی اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است. این شبکهها از تعداد زیادی حسگر های کوچک تشکیل شده اند که ابزاری کارآمد برای جمع آوری داده از محیط هستند.داده های جمع آوری شده توسط این حسگرها در نهایت به ایستگاه پایه منتقل می شوند که داده ها را در اختیارکاربر نهایی قرار می دهد. به منظور دستیابی به مقیاس پذیری و نیز تجمیع داده بهتر گره های حسگر در گروههای کوچکتری که با هم همپوشانی ندارند دسته بندی می شوند. این گروه ها که خوشه نامیده می شوند یکطرح سلسله مراتبی در شبکه های حسگر بی سیم ایجاد می کنند که باعث استفاده بهینه از انرژی و در نتیجهافزایش طول عمر شبکه می شوند. ردیابی هدف های متحرک، مساله ای است که از دیرباز ذهن بشر را به خودمشغول کرده و در سال های اخیر با محقق شدن امکان ساخت شبکه های حسگر بی سیم، استفاده از این شبکهها در محیط های مختلف برای ردیابی هدف های متحرک نیز مطرح شده است. یکی از مهمترین کاربردهایشبکه های سنسوری بی سیم در حوزه نظامی، ردیابی اهداف متحرک می باشد. بهینه بودن محاسبات نوده هایسنسوری و صرفه جویی در مصرف انرژی به عنوان نیازمندی های کلیدی برای ماکزیمم نمودن زمان عمر شبکههای سنسوری در کاربردهای ردیابی مطرح می باشند. در این مقاله به بررسی ویژگی ها و معماری شبکه هایحسگر، روش های مسیر یابی در شبکه های حسگر بی سیم، تخمین موقعیت هدف و کوتاه نمودن مسیر ردیابیهدف پرداخته می شود.

شبکه حسگر بی سیم، موقعیت یابی، ردیابی هدف