فرزاد حیاتی
غلامرضا محمدی
حسن برجی
محمدفواد نوربخش شهری

طی سالهای اخیردر کشور ما پرورش و تکثیر بزهای نژاد سانن به علت تولید بالای شیر مورد توجه خاصی قرار گرفته است . خواستگاه این نژاد کشورهای حاشیه سلسله کوههای آلپ در اروپا می باشد . با شروع فصل سرما شیوع بیماری در بزها و بزغاله های یک دامداری با علائم خارش و آلوپشی در اطراف چشم ها و بینی و گوش ها و در بعضی از حیوانات در سراسر بدن دیده شد همچنین پوست در بعضی نقاط مانند صورت،گردن،پاها،اطراف سینه و اطراف پستان ها و بیضه ها کاملا بدون مو،ضخیم و زبر و خشک شده بود . در بعضی از بیماران ترشحات سروزی از زخم ها خارج می شد . سپس از ضایعات نمونه به روش اسکین اس کریپینگ جمع آوری گردید . در بررسی انگل شناسی آلودگی شدید با مایت ها ی سارکوپتس اسکبئی تایید گردید . در این گله هیچ تفاوت سنی و جنسی در بزها از نظر ابتلا به بیماری دیده نشد و تقریبا تمام بزها و بزغاله ها علائم بیماری را نشان می دادند . با توجه به علائم بالینی و نتایج آزمایشگاهی یک دوز سیستمیک آیورمکتین همراه با ویتامین آ تجویز گردید وهمچنین فلومترین به صورت پور - ان روی خط طولی در حد فاصل شانه و دم در پشت دام ها ی مبتلا پاشیده شد . دو روز بعد یکی از بزهای ماده که شدیدترین علائم بیماری را نشان می داد به علت شدت ضایعات تلف گردید . حدود یک ماه بعد در مراجعه به دامداری سلامت دامها ی بیمار تا یید گرد ید . از جمله نکات مورد توجه در این گزارش نگهداری این بزها همراه با گوسفندان نژاد بلوچی بود که گوسفندان با وجود زندگی در کنار این بزها هیچ گونه علائم بالینی آلودگی با این مایت را نشا ن نداده بودند که احتمالا به علت حساسیت بیشتر این نژاد به این مایت می باشد . از این رو توجه بیشتر به حساسیت نژادهای غیربومی به بیماری های منطقه در روند بومی سازی این حیوانات مورد نیاز می باشد .