سامان معروف پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانشگاه تبریز
احمد فاخری فرد - استاد گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز
جلال شیری - استاد یار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز
علی کشاورزی - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه تهران

با توجه به اهمیت آب در مناطق خشک و نیمهخشک، میباید تمهیداتی جهت مدیریت صحیح است فاده از آن به عمل آورد تا بتوان از ایجاد شرایط بحرانی در این مناطق جلوگیری کرد. مدیریت بهینه منابع آبی و حفظ و ارتقای کیفیت و کمیت آنها نیازمند وجود دادههایی درزمینه موقعیت، مقدار و پراکنش آب در یک منطقه جغرافیایی معین میباشد. با توجه به این موضوع، در این تحقیق بررسی خطر تخریب کیفی آبهای زیرزمینی در دشت بمنرماشیر استان کرمان با استفاده از مدل اصلاحی IMDPA و سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام شد. در این پژوهش با استفاده از شاخصهای قابلیت هدایت الکتریکی (EC ،(کلر (Cl (و نسبت جذب سدیم (SAR (به بررسی کلاس خطر شدت تخریب در دشت مورد مطالعه پرداخته شد .بدینمنظور از اطلاعات مربوط به نمونههای حاصل از 14 حلقه چاه در طول آماری سال 1381 تا 1390 استفاده شد. برای و MAE بهکار بسته شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از نظر 2 مقایسه مدلها معیارهای آماری RMSE ،R وضعیت کیفی حدود 56 %دشت در وضعیت خطر متوسط قرار دارد.

آبهای زیرزمینی، خطر تخریب کیفی، IMDPA