مریم پازکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران محیط زیست دانشکده محیط زیست - دانش
افشین تکدستان - دکترای مهندسی عمران محیط زیست وعضوهیئت علمی گروه بهداشت محیط دانشگاه

در کشور ما با میزان بارش کمتر از 30 % متوسط باران سالیانه کره زمین، سرانه منابع آب کشور از سال 1335 تا 1380 از 7000 به 4300 متر مکعب تقلیل یافته و پیش بینی شده است که در سال 1400 به 1300 متر مکعب خواهد رسید و در صورتیکه این سرانه بین 500 تا 1000 و کمتر از 500 باشد به ترتیب کشور به کمبود آب و کم آبی مطلق دچار خواهد شد. از طرفی این مقدار آب محدود نیز از طریق تخلیه فاضلابهای شهری، آلودگی است . بنابراین یکی از راه های برخورد با بحران کمبود آب اختصاص تمام یا بخشی از مصارف شهری غیرشرب، کشاورزی، صنعتی و تفریحی توسط پسابهای تصفیه شده شهری و صنعتی می باشد که به عنوان آبهای دست دوم با کیفیت پایین تر از آب شرب شناخته می شوند. پساب تصفیه فاضلاب جزء آب شیرین اما آلوده محسوب میشود که بسته به درجه تصفیه و استا ندارد ملی و بین المللی با توجه به بحران کمی و کیفی آب می توان جهت آبیاری محصولات مختلف کشاورزی ازقبیل آبیاری سطحی باغ میوه و تاکستان ، آبیاری محصولات غیر خوراکی، آبیاری زمین های گلف و فضای سبز، آبیاری محصولات خوراکی، محصولاتی که خام و پخته مصرف می شوند استفاده نمود . با توجه به بحران کمبود آب و هزینه بهبود منابع آب و تصفیه آن در کشور میتوان از پساب تصفیه فاضلاب شهری جهت مصارف مختلف کشاورزی استفاده نمود ، که نوع استفاده مجدد در کشاورزی بستگی به کمیت وکیفیت فاضلاب خام ، درجه تصفیه مورد نیاز، هزینه تصفیه و نوع مقررات واستاندارد زیست محیطی دارد. هدف از ارائه این مقاله علاوه بر معرفی خطرات بهداشتی استفاده مجدد جهت آبیاری محصولات مختلف ، روشهای مختلف استفاده مجدد از فاضلاب همراه با درجه تصفیه مورد نیاز جهت تامین آب مورد نیاز جهت مصارف مختلف کشاورزی به همراه استانداردها و مقررات آن مرور می گردد.

تصفیه فاضلاب، استفاده مجدد ،مصارف شهری ، مصارف کشاورزی ،استاندارد زیست محیطی