محمد برمر - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،
مهدی باریکانی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
مجتبی فریدون نیا - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،

در این پژوهش ، ابتدا یک مدل الاستومر پلی یورتانی بر پایه تترامتیلن گلیکول، 4،2-تولوین دی ایزوسیانات و 4،1-بوتان دی ال ، به عنوان رزین پایه انتخاب شد. سپس دو نمونه نانو کامپوزیت پلی یورتانی به دو روش مختلف پلیمر شدن در جاو بین لایه ای شدن مذاب تهیه شد. برای ساخت این نانو کامپوزیت ها از خاک رس اصلاح شده تجارتی کلوپزیت 30B به مقدار 0/4 درصد وزنی استفاده شد. خواص نمونه های تهیه شده به روش پراش پرتوX آزمون کشش ،تجزیه گرمایی و نیز اندازه گیری سختی مطالعه شد. براساس نتایج خواص گرمایی، نانو کامپوزیت های تهیه شده بهتر از نمونه پلی یورتان خالص بود. روش فرایند بر خواص مکانیکی نمونه نانو کامپوزیت تهیه شده به روش مذاب اثر منفی داشت.

پلی یورتان، نانوکامپوزیت، خاک رس ،اصلاح شده، پلیمر شدن در جا، بین لایه ای شدن مذاب