علی اکبر یوسفی - تهران، پژوهشگاه پلیمر وپتروشیمی ایران
محمد مهدی سالاریان - تهران، پژوهشگاه پلیمر وپتروشیمی ایران

در این پژوهش، اثر نانوخاک رس بر ساختار بلوری پلی(وینیلیدن فلویورید)، PVDF ، و شکل شناسی نانوکامپوزیت حاصل با ابزارهای مختلف مطالعه شد. اثر 3 درصد وزنی از نانوخاک رس کلویزیت Cloisite 30B) 30B ) روی ساختار بلوری PVDF به گونه ای است که بیش از 11 برابر درصد بلوربتای آن را افزایش می دهد. درصد بلور بتا از 6% در حالت پلیمر خالص به 68 % در غلظت 3% از این نانوخاک رس افزایش یافت. این امر به اثر الگوبخشی سطح ذرات نانو خاک رس نسبت داده شده است.افزودن 5 درصد وزنی از پلی آمید 6 باعث بهبود پراکنش، افزایش گرانروی و جا به جایی بسامد تقاطع به بسامدهای کمتر می شود. ولی، به دلیل تمایل زیاد پلی آمید به اصلاح کننده آلی نانوخاک رس وپوشانده شدن کامل خاک رس از اثر الگوبخشی آن به نوع بلور PVDF جلوگیری می کند. کاهش گرانروی در نانوکامپوزیت سازگارنشده به کاهش گره خوردگی زنجیرهای PVDF نسبت داده شده است. در حالی که افزایش گرانروی به وجود ذرات نانوکامپوزیتی پلی آمید نانوخاک رس و جا به جایی محل تقاطع مدول های اتلاف و ذخیره به بسامدهای کمتر به برهم کنش پلی آمید و PVDF با وجوداین نانوذرات نسبت داده شد. انتظار می رود، وجود پلی آمید 6 موجب بهبود تولید بلورهای بتای جهت یافته در PVDF شود که ارایه دهنده خواص پیزوالکتریک هستند

پلی( وینیلیدن فلویورید)،نانوخاک رس،پلی آمید 6،بلور بتا،ریومتری