هادی الماسی - تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی
بابک قنبرزاده - تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی
جلال دهقان نیا - تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی

در این پژوهش، از اولییک اسید به عنوان ماده ای آبگریزکننده برای اصلاح نانوالیاف سلولوز(CNF) استفاده شده است و اثر زمان واکنش و غلظت اسید چرب روی خواص آب دوستی نمونه های حاصل و همچنین اثر آن روی ویژگی های فیزیکوشیمیایی CNF مطالعه شده است. با افزایش مدت زمان واکنش درجه استخلاف ( DS )| افزایش یافت، اما ازدیاد غلظت اسید چرب، اثری بر افزایش آبگریزی CNF نداشت. نتایج آزمون طیف سنجی زیرقرمز ( FTIR ) موفقیت واکنش استری شدن راتایید کرد. با افزایش DS ، زاویه تماس سطح نمونه ها با آب افزایش یافت که نشان دهنده افزایش آبگریزی CNF اصلاح شده است. نتایج آزمون پراش پرتو X نشان داد، با افزایش DS ، درجه بلورینگی و اندازه بلورها کاهش می یابد که نشان دهنده تخریب ساختار بلوری CNF در اثر واکنش با اولییک اسید است. اصلاح سطحی CNF ، پایداری گرمایی آن را کاهش داد و دمای تجزیه گرمایی را از 291˚C برای سلولوز طبیعی به 195 ˚C برای CNF دارای بیشترین DS کاهش داد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی ( SEM ) نشان داد، استری شدن با اولییک اسید، در ساختار رشته ای نانوالیا ف تغییر قابل توجهی ایجاد نمی کند. بنابراین، اصلاح سطحی CNF با اسید چرب هرچند باعث افزایش آبگریزی و امتزاج پذیری آن با پلیمرهای غیرقطبی می شود، اما خواص فیزیکوشیمیایی آن را تغییر داده و باعث تضعیف خواص کاربردی آن نیز می شود.

نانوالیاف سلولوز،اصلاح سطحی،اولییک اسید،ویژگی های آبدوستی،خواص کاربردی