تقی سامی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران و انستیتو مهندسی برق، مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی آذربایجان، تبریز، ایران
احمد غلامی - دانشیار دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
سیدمحمد شهرتاش - استادیار دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

به منظور پیشگیری از خرابی های ناگهانی، تخمین و پیش بینی عمر سپری شده و باقیمانده در کلیه سیستم های عایقی به عنوان یک ضرورت غیرقابل انکار شناخته شده و در هر سیستمی با روش های مختلفی مورد بررسی قرار می گیرد. در دهه های اخیر، با توجه به ویژگی های الکتریکی، حرارتی، مکانیکی و شیمیایی مناسب تر، کابل های با عایق پلی اتیلن کراسلینک بطور گسترده جایگزین کابل های روغنی شده اند. اگرچه قابلیت اطمینان شبکه های زیر زمینی به مراتب بیشتر از شبکه های هوایی است. ولی تنش های مختلفی مثل حرارتی، الکتریکی، الکتریکی حرارتی و تغییرات بار، عمر مفید بهره برداری کابل های مذکور را کاهش می دهند. در این مقاله برای تخمین عمر عایقی کابل های XLPE از شبکه های عصبی مصنوعی استفاده شده و ورودی های شبکه عصبی، دما، شدت میدان الکتریکی، مقاومت حرارتی خاک و مقاومت حرارتی دیگر لایه های کابل انتخاب شده است. با استفاده از شبکه های عصبی، در شرایط مختلف با ورودی های متنوع، عمر عایق و کابل پیش بینی می شود.

کابل XLPE، تنش حرارتی، تنش الکتریکی، تخمین عمر، شبکه های عصبی