سیدمهدی عابدینی
علیرضا ملاح
سیاوش مرشدی
مریم شاه حسینی

مجالس نوروزخوانی، مجموعهای از عقاید، آداب و رسوم، شادی، انتقاد و اطلاع رسانی را در خود جای داده است. نوروزخوانی را میتوان توصیف و بازگویی احساسات مردم در بازنگری بهار و نوروز، تبلیغ افکار آیینی و اعتقادات مذهبی، بازگویی وقایع ناگوار سیاسی اجتماعی به شی وهی تمثیلی و کنایی و عموما در قالب طنز و هجو و به منظور انتقال اخبار و وقایع از نقطهای به نقطهای دیگر دانست. این مجالس یا مراسم را گروه های کوچکی متشکل از یک، دو یا سه نفر اجرا میکنند: گاه شخصی هم نوازنده است و هم خواننده. گاه یک نفر موسیقی می نوازد و دیگری نوروزی میخواند و گاه نیز دو نفر با سازهای متفاوت (مثلا دهل و سرنا یا کمانچه و تنبک) موسیقی اجرا می کنند و شخص دیگری اشعار را میخواند. در این مقاله جنبه های آیینی و نمایشی مراسم نوروزی مورد بررسی تطبیقی قرار گرفته است .

نوروزخانی ، خنیاگر ، نمایش ، کشمکش ، دیالوگ