محمدرضا اشرف زاده - گروه شیلات و محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
محمد کابلی - گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

تعداد و گستره جهانی خرس قهوه ای در طول 100 سال گذشته در حدود 50 درصد کاهش داشته است. جمعیت های این گونه در خاورمیانه از جمله ایران در خطر انقراض قرار دارند. با این وجود، هنوز دانش چندانی در زمینه وضعیت ژنتیکی خرس های قهوه ای در ایران وجود ندارد. در این پژوهش، تلاش بر این است که با استفاده از یک قطعه 614 جفت باز از ناحیه کنترل میتوکندریایی، برآوردهای قابل اتکایی از فاصله ژنتیکی، نرخ جریان ژنی و اندازه جمعیت موثر در خرس های قهوه ای البرز و زاگرس به دست آید. بر اساس یافته ها، فاصله ژنتیکی معنی داری بین خرس های ساکن البرز و زاگرس برآورد شد 0/01> p . نرخ های مهاجرت بسیار کمی بین خرس های قهوه ای در البرز و زاگرس به دست آمد. اندازه موثر برای جمعیت های امروزی البرز و زاگرس به ترتیب در حدود 876 و 908 فرد برآورد شد. برآوردهای انجام شده، نشان دهنده یک گسترش در اندازه جمعیت موثر برای خرس های البرز و زاگرس از پایان آخرین عصر یخبندان 14000 سال پیش تا عصر حاضر است. در تحلیل های مرتبط با جدایی به وسیله فاصله IBD رابطه فاصله ژنتیکی و فاصله گیتا شناختی در بین زیرکلادهای البرز و زاگرس معنی دار نبود.

جریان ژنی، جدایی به وسیله فاصله، واگرایی تکاملی، خرس قهوه ای