زهرا کلهری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، واحد ایلام، واحد علوم و تحقیقات ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
ابراهیم مرادی - استادیار گروه باستانشناسی، واحد ایلام، واحد علوم و تحقیقات ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
نورمحمد افشاری - مربی گروه معماری، واحد ایلام، واحد علوم و تحقیقات ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران

توسعه پایدار و طراحی پایدار نیازمند استفاده همزمان و مدون تمامیتخصص ها است، همانگونه که یک درخت در بدو رشد ریشه در خاکمی دواند و سپس شاخه هایش شکل میگیرد و رشد می کند وکم کمشاخه ها بیشتر می شوند آنچه که در رشد درخت قابل مشاهده استدر برخی شاخه ها در هم پیچیدگی شاخه ها و در فضای بین شاخهها شاهد فضاهای خالی هستیم، مثال درخت مصداق بارز پیشرفتعلم است، هر نظریه جدیدی که شکل می گیرد در بدو ورود باتحقیق و پژوهش محققان و بیان آن به شکل های گوناگون ریشه درخاک ذهن و جهان می پروراند، از اینرو در شکل گیری و رشد شاخههایش شاهد رشد ریشه در شاخه های مختلف همچون اقتصاد،زیست شناسی، معماری، طراحی شهری، نقشه برداری، روانشناسی وغیره و بازتاب آن در نظریه های متفاوت هستیم که گاه شاخه هایمختلف همچون طراحی شهری و معماری و نقشه برداری وروانشناسی در یکدیگر می پیچند تا بتوانند فضایی را خلق کنند کهپاسخگوی نیازهای مورد طرح باشند، آنچه که بعنوان فضاهای خالیو فاقد شاخه شاهد آن هستیم همان جاهای خالی هستند که جایدر هم تنیدن رشته ها و تخصص های بیشتراست.

طراحی پایدار، علوم تلفیقی، تعامل میان علوم