سعید احمدی - عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان واحد کرمانشاه، ایران
افشار عمیدی - کارشناس ارشد علوم تربیتی (آموزش ابتدایی) آموزش و پرورش کرمانشاه، ایران

هدف: پژوهش حاضر به بررسی رابطه تعلیم و تربیت و مدیریت زمان ( کلیات و مفاهیم) بود. روش : در این پژوهش از روش توصیفی (مروری، کتابخانه ای) استفاده شده است. یافته ها و نتیجه گیری: یافته های پژوهش بیانگر این بود که مدیریت زمان در تعلیم و تربیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا تمام اهداف و عوامل این دستگاه انسانی است، اگر سازمان های دیگر جامعه در ایفای وظایف خود کوتاهی کنند و به اهداف مورد نظر دست پیدا نکنند، نتیجه آن مستقیما عاید گروه یا سازمانی است که با آن سر و کار دارند. اما اگر دستگاه تعلیم و تربیت از جمله آموزش و پرورش و مدیران آن از ماهیت کار غافل باشند، حاصل کارشان متوجه جامعه خواهد شد و در رشد و توسعه جامعه و یا افت آن سهم مرثری خواهد داشت. جهت مدیریت مطلوب مدارس و رفع مشکلات مدیریت مدرسه مدیران باید با اصول و فنون مدیریت زمان در مدارس آشنایی داشته باشند.

تعلیم و تربیت، مدیریت، زمان