غلامحسین حامدی - استادیار گروه عمران-راه و ترابری ، دانشگاه گیلان
فرهاد ساکانلو - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-راه و ترابری، دانشگاه ارومیه

رطوبت وارد شده به مخلوط های آسفالتی می تواند سبب خرابی های شدید، نقص در عملکرد مناسب و افزایش هزینه نگهداری روسازی شود. یکی از دلایل خرابی رطوبتی، جداشدگی قیر از سنگدانه و عریان شدگی سطح سنگدانه ها می باشد. در این پژوهش برای افزایش قدرت چسبندگی میان قیر و سنگدانه و بهبود عملکرد مخلوط های آسفالتی در برابر رطوبت از مواد افزودنی ضد عریان شدگی مایع استفاده شده است. این مواد کشش سطحی بین قیر و سنگدانه را اصلاح کرده و چسبندگی بین این دو ماده را افزایش می دهد. مواد مورد استفاده در این پژوهش تحت نام های Wetfix AP وWetfix BEاز خانواده آمین ها می باشند که در درصدهای مختلف به نمونه های آسفالتی افزوده شده و توسط آزمایش لاتمن مورد بررسی قرار گرفته اند. در این آزمایش از نسبت مدول سفتی نمونه های قرار گرفته تحت شرایط مرطوب به نمونه های خشک به عنوان شاخصی برای ارزیابی عملکرد مخلوط های آسفالتی در برابر رطوبت استفاده می شود. نمونه های آسفالتی از دو نوع سنگدانه سنگ آهک و گرانیت به همراه قیر با درجه نفوذ70-60 و افزودنی های ضد عریان شدگی مایع در درصدهای مختلف ساخته و مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج آزمایشات نشان می دهد که نمونه های ساخته شده باBE,AP در مقایسه با نمونه های کنترل، نسبت مدول سفتی مرطوب به خشک بالاتری داشته اند که این موضوع نشان دهنده این است که این نمونه ها دارای مقاومت بیشتری در برابر خرابی رطوبتی می باشند همچنین بررسی نتایج به دست آمده نشان می دهد که نمونه های ساخته شده با ماده افزودنیAP عملکرد بهتری نسبت به نمونه های ساخته شده با ماده افزودنیBE داشته اند

مخلوط های آسفالت گرم ، خرابی رطوبتی، مواد ضد عریان شدگی مایع، آزمایش لاتمن، مدول سفتی