خورشید رشیدی - دانشجوی ارشد مدیریت شهری موسسه غیرانتفاعی کمال الملک نوشهر
محمدرضا انصاری - مدرس گروه مدیریت شهری موسسه غیرانتفاعی کمال الملک نوشهر

رشد سریع شهرنشینی و رشدکالبدی ناموزون شهرها از چند دهه قبل سبب شدکه مسیولین به فکر چاره افتاده و طرح های توسعه شهری را برای شهرهای مختلف تهیه نمایند. گسترش شهرنشینی و افزایش نیاز بهزمین و ازسوی دیگر محدودیت عرضه آن سبب شده که درشهرهای امروزی،موضوع نحوه و میزان استفاده از زمین به یک چالش اساسی در عرصه شهرسازی جهان به ویژه درکشورهای در حال توسعه )به جهت رشدسریع-ترشهرنشینی (،تبدیل گردد.مباحث استفاده از زمین و چگونگی مدیریت زمین،محور مهمی از شهرسازی امروزی را تشکیل داده ولذا برنامه ریزی کاربری زمین و ضوابط کاربری های شهری به یکی از ارکاناصلی برنامه ریزی شهری تبدیل شده است .در این راستا پژوهش حاضر با هدف مکان یابی و تحلیل کاربری های شهری با تاکید برکاربری فضای سبز منطقه 11 شهرداری مشهد ، شناخت وضعیت کاربری های موجود درمنطقه 10 شهرداری مشهد و مقایسه آنها با استانداردهای شهرسازی ، وضعیت موجود در فضای سبز منطقه 10و شناخت کمبودهای فضای سبز در این منطقه ، جلوگیری از آلودگی بیش از حد هوای شهر مشهد ، شناخت میزان پراکندگی مکانی فضای سبز منطقه مورد نظر و ارایه راهکارهایی برای بهبود وضعیت فضای سبز ازنظرکمی وکیفی ، با تاکید بر این نکته که دست یابی به توسعه یافتگی و تحقق اهداف چشم انداز بیست ساله کشور،بدون توجه ویژه به مناطق شهری و هم راستاسازی برنامه های توسعه شهری با چشم انداز کشور قابلتصور نخواهد بود، صورت گرفته است . به منظور ارایه گزینه پیشنهادی در ابتدا مروری بر سند چشم انداز کلان شهر مشهد )برای افق 1404 ( و چشم انداز حوزه شمال غرب صورت گرفته است ، که در این چشم انداز مشهد شهری است زیارتی- سیاحتی و مذهبی، آرامش دهنده، فرح بخش، با اقتصاد خدماتی و صنایع برتر، مبتنی بر فناوری و با امنیت مناسب در سطح جهانی ، پس از بیان چشم انداز به ارایه جمع بندی اصول و رهنمودهای اصلی مرتبط با مکان یابی و تحلیل فضای سبز پرداخته شده.و در نهایت جمع بندی کلی و ارایه پیشنهاداتی در زمینه مکانیابی کاربری های شهری به ویژه فضای سبز شهری پرداخته شده است .

مکان یابی، کاربری شهری، منطقه، فضای سبز، چشم انداز 1404 ، مشهد