لیلی نداف نیا - دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)
امراله ابراهیمی - استادیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
حمید طاهر نشاط دوست - استادیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
هوشنگ طالبی - استاد دانشگاه اصفهان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

زمینه و هدف: سندرم روده تحریکپذیر نوعی بیماری گوارشی است که عوامل روانشناختی در شروع، تشدید و تدوام آن نقش داشته و رابطه مستقیمی با اضطراب و استرس دارد. از آنجاییکه مداخلات روانشناختی مبتنی بر فرهنگ است، توجه به توانمندی های فرهنگی در درمان ضروری است هدف. این مطالعه اولا تهیه و تدوین یک طرح درمانگری برای کاهش اضطراب و استرس بیماران مبتلا به IBS وثانیا تعیین اثربخشی این درمان بر سلامت روانشناختی، کیفیت زندگی مرتیط با سلامت و شدت علایم بیماران IBS می باشد.روش بررسی: به این منظور 11 بیمار (زن) که بر اساس ملاک های تشخیصی ROME-III مبتلا به IBS تشخیص داده شده بودند، به شیوه نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج، وارد پژوهش شدند و پرسشنامه های IBS-SSS جهت سنجش شدت علایم IBS، IBS-QOL جهت سنجش کیفیت زندگی و SCL-90-R جهت سنجش سلامت روان در هفته 0، 4، 12 و 24 توسط ایشان تکمیل شد. سپس داده های استخراج شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیری با اندازه گیری مکرر و به وسیله نرم افزار SPSS مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که تاثیر درمان مبتنی بر معنویت بر کاهش شدت علایم، بهبود کیفیت زندگی و بهبود سلامت روان بیماران معنادار بوده است و تداوم این اثر تا مرحله پیگیری ادامه داشته است.نتیجه گیری: درمان مبتنی بر معنویت به لحاظ هماهنگی با ارزش های فردی و اجتماعی جامعه ایرانی در کاهش علایم و مشکلات روانشناختی بیماران مبتلا به روده تحریک پذیر واجد کارایی مناسب است. لذا استفاده از درمانگری معنوی و فرهنگی توصیه میشود.

سندرم روده تحریک پذیر، کیفیت زندگی، سلامت روانشناختی، درمان مبتنی بر معنویت