فریدون مقدس نژاد - دانشیار دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیرتهران
علیرضا آذرهوش - دانشجوی دکتری عمران، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران
غلامحسین حامدی - دانشجوی دکتری عمران، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران

تغییر شکل های دایم (ماندگار) و یا به عبارت دیگر، شیارشدگی، فرورفتگی های طولی هستند که در مسیر عبور چرخ وسایل نقلیه ایجاد می شوند. این پژوهش بر اساس نتایج مطالعات آزمایشگاهی انجام شده در زمینه قابلیت شیارشدگی مخلوط های آسفالتی گرم حاوی نانو ذرات ک ربنات کلسیم با پوشش پلیمری می باشد. جهت ارزیابی قابلیت شیارشدگی مخلوط های آسفالتی در این پژوهش از آزمایش های مدول سختی و خزش دینامیکی استفاده شده است. بدین منظور مخلوط های آسفالتی حاوی 5، 10 و 15 درصد از نانو ذرات کربنات کلسیم ساخته شد. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از نانوذرات کربنات کلسیم تا 15 درصد پتانسیل شیارشدگی مخلوط ها را کاهش می دهد. اما نتایج بیانگر این می باشند که، استفاده 5 درصد از نانوذرات کربنات کلسیم در مخلوط های اسفالتی مقدار بهینه می باشد.

مخلوط آسفالتی گرم، نانوذرات کربنات کلسیم، شیارشدگی، مدول سختی، خزش دینامیکی