محمود افشاری - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک مهندسی جوش، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علیرضا فلاحی آرزودار - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

ارزانترین روش روکش دادن ورق ها، نورد کردن همزمان فلز پایه و ورق روکش مقاوم به خوردگی است که موجب کاربرد وسیع این ورق ها درصناین گوناگون از جمله نفت و گاز و پتروشیمی و ساخت مخازن تحت فشار و لوله های مقاوم به خوردگی گردیده است. به منظور ساخت مخازن،لوله ها و سایر تجهیزات توسط این نوع ورق ها، بدلیل خواص مکانیکی فلز پایه و لایه ی روکش، لازم است قابلیت شکل پذیری این ورق ها موردبررسی قرار گیرد. در این مقاله قابلیت شکل پذیری ورق روکش داده شده توسط فرآیند نورد با پایه فولاد کربنی ساده و روکش فولاد زنگ نزن306L در دو جهت موازی و عمود بر جهت نورد، و اثر عملیات حرارتی آنیل کردن پس از فرآیند روکش دهی، و نیز اثر به سمت داخل یا بیرونبودن لایه روکش در حین فرآیند شکل دهی، بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که انجام عملیات حرارتی آنیل کردن در دمای 780 درجهسانتیگراد و زمان 30 دقیقه، باعث افزایش شکل پذیری و کاهش بازگشت فنری ورق در حین شکل دهی می شود. در شرایط پس از نورد و قبل ازعملیات حرارتی، برگشت فنری مستقل از جهت گیری نمونه است که لایه روکش داخل یا خارج خم باشد، در حالیکه در حالت آنیل شده بازگشتفنری به جهت گیری نمونه کاملا وابسته است. بازگشت فنری تقریبا مستقل از جهت نورد هم قبل از آنیل شدن و هم بعد از آنیل شدن است.

ورق روکش دار، برگشت فنری، قابلیت شکل پریری، آنیل کردن، تست خمش سه نقطه