محمد صابری - کارشناس ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

زمینه و هدف : وجود تنوع درانواع آسیب های شغلی ،رفتارهای گوناگون و بعضا غیر بهداشتی شالیکاران در مواجهه با مخاطرات شغلی ونیز و یژگیهای منحصر به فرد شغل شالیکاری محققین را برآن داشت تا با تعیین میزان آگاهی و عملکرد این گروه مهم و پرجمعیت در زمینه آسیب های شغلی ، اطلاعات ضروری در خصوص تدوین بسته های آموزشی ویژه شغلشالیکاری را کسب کنند. مواد و روشها : پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و به روش مقطعی Cross - Sectional انجام پذیرفت. جامعه تحت مطالعه ، کلیه شالیکاران مرد شهرستان آمل در سال 1394 بود. حجم نمونه 186 نفر بود که به صورت نمونه گیریدر دسترس مورد بررسی قرار گرفتند . جهت جمع آوری داده ها از یک پرسشنامه چهار بخشی استفاده شد که به روش مصاحبه تکمیل گردید.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفت.یافته ها :ازبین 186 نمونه ، 131 نفر) 5/ 70 % (مجرد و 55 نفر) 5/ 29 %(متاهل در مطالعه حاضر شرکت داشتند. سابقه کارونیز میزان تحصیات با آگاهی و عملکرد کشاورزان رابطه معنی دار آماری نشان ندادند) 05/0 > p (.در رابطه با آگاهی از شیوه های صحیح پیشگیری از عوارض و حوادث ، 34 %آگاهی ضعیف ، 7/ 45 % آگاهی متوسط و فقط 3/ 18 % آگاهی خوبیداشتند. واز لحاظ عملکرد نیز 5/ 35 % عملکرد ضعیف ، 2/ 31 % عملکرد متوسط و فقط 3/ 33 % عملکرد خوبی داشتند .بیشترین سهم در آموزش نکات بهداشت شغلی به واحدهای مورد مطالعه به ترتیب بر عهده رادیو و تلویزیون ) 3/ 76 % ( و دوستانو آشنایان ) 8/ 68 %( بوده است .در بین عوامل زیان آور در محل کار کشاورزان ،بیشترین موارد خطر پاسخ داده شده به ترتیب نورآفتاب ) 5/ 93 %( ، گرما ) 8/ 98 %( و سرما ) 7/ 88 %( گزارش گردیده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد آگاهی وعملکرد شالیکاران درخصوص بهداشت حرفه ای درشالیکاری بخصوص درزمینه پیشگیری از عوارض و حوادث ناکافی می باشد واز طرف دیگر بیشترین موارد خطر پاسخ داده شده مربوط به نورآفتاب ، گرما و سرما عنوان شده است. بنابراین برنامه ریزی آموزشی برای ارتقای آگاهی و بهبود عملکرد واحدهای مورد مطالعه مورد تاکید می باشد.

آگاهی ، عملکرد ، شالیکاران ، آسیب شغلی