سیدضیاءالدین علیانسب - استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مدرس حوزه
فاطمه شاه محمدی - دانش آموخته سطح۳ ،رشته فقه و اصول، موسسه آموزش عالی حوزوی الزهرا(س) تبریز

هیچکدام از بزرگان و صاحب نظران، جز معصومان علیهم السلام، مصون از خطا و لغزش نیستند و میتوان افکار و نظراتشان را در بوتهی نقد و داوری قرار داد. نقد، داوری و تشخیص ضعف و قوت اثر، نشان دادن کاستیها و نمودن راههای تازه و حفاظت از سلامت و حریم دانش است. در هر عصری افرادی هستند که به عرضهی آثار نازل، سست و بیپایه اقدام میکنند. از این رو، لازم است ناقدان با التزام به اخلاقیات و اصولی خاص، اقدام به نقد آثار نموده و مدافع و حافظ سلامت علمی جامعه باشند. علامه طباطبایی(ره) نیز، محقق و عالمی فرهیخته و ناقدی متخصص بودند که سره را از ناسره تشخیص میدادند. نوشتار حاضر، با استناد به منابع مکتوب و به روش کتابخانهای، مصادیقی از رعایت اخلاق نقد را در سیرهی علمی و آثار علامه بررسی کرده و بدین نتیجه رسیده است که؛ علامه طباطبایی مهمترین اصول حاکم بر نقد مانند داشتن انگیزهی الهی و معنوی، آزاداندیشی و پرهیز از تعصب، نقدپذیری و انصاف علمی، پشتکار و خستگی ناپذیری، داشتن تخصص نقد، برهانی و مستدل نویسی، شجاعت و جراعت علمی و حفظ حرمتها و عدم هتاکی در نقد را رعایت کرده است.

علامه طباطبایی(ره)، اخلاق، نقد، اخلاق نقد، آزاداندیشی