محمود زراعت پیشه - استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه بیرجند
احمد مرتاضی - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه تبریز

در قرآن، در آیه 36 سوره اسراء می خوانیم که لا تق7ف ما لیس لک به علم: پیروی از آنچه بدان علم نداری، مکن . علامه طباطبایی ذیل این آیه در تفسیر المیزان بحث نسبتا0 مفصلی در لزوم تبعیت از علم دارد. این که این تبعیت باید چگونه باشد و چه ظوابطی بر آن حاکم است و همچنین چه مقدماتی نیاز دارد و یا این که آیا تبعیت از علم در تمامی حوزه ها توصیه می شود و یا این که اساسا0 دسترسی به علم به معنای فلسفی آن امکان دارد تا سپس توصیه به تبعیت از آن معنادار شود، از جمله پرسش هایی است که در تفسیر این آیه توجه مخاطب را به خود جلب می نماید. در این مقاله برآنیم تا با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و با تمرکز بر آیه مزبور و تفسیر علامه طباطبایی، بخشی از پرسش های مطرح شده را مورد کنکاش قرار دهیم. اجمالا0 باید گفت یا مراد از علم در آیه مزبور علم به معنای یقین صد در صد نیست و یا آیه اشاره به تبعیت از علم تنها در حوزه های خاصی دارد.

قرآن، سوره اسراء، علامه طباطبایی، علم، یقین، ظن، شک