هانیه اخوت - استادیاردانشکده مهندسی دانشگاه تهران
مایده امیری رسکتی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تهران
مهران فرصت - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی ساریان

پایداری محیطی به عنوان یکی از ابعاد توسعه پایدار، نقش مهمی در حفظ محیط زیست و تلاش در جهت ایجاد یک محیط سالم، بازی میکند. همانطور که از آموزههای معماری پایدار پیداست، هدف این معماری آن است که علاوه بر پاسخگویی به نیازهای حال، در جهت حفظ منابع برای نسل آینده نیز گام بردارد. طراحی پایدار اکولوژیک، با بهرهگیری از نیروهای طبیعی و منابع تجدیدشونده، متناسب با بوم و اقلیم محیط، در به تعادل رساندن این مقصود میکوشد. هدف از انجام پژوهش حاضر آن است تا، با انجام مطالعات کتابخانهای، اسنادی، و نیز با تاکید بر پایداری محیطی، راهبردهای طراحی اکولوژیک در جهت حفظ محیط زیست، برای ساختمانهای آینده بیان گردد. طبق بررسیهای انجامشده در این مقاله، طراحی مطابق با اصول اکولوژیکی بهترین پاسخ در جهت حفظ انرژی و بهرهوری مناسب از آن بوده و موجب میگردد مشکلات ناشی از محدودیت سوختهای فسیلی و نیز آلودگیهای زیستمحیطی ناشی از ساخت و بهره برداری بنا به حداقل کاهش یافته، و به پاک نگهداشتن محیط زیست برای نسل آینده کمک نماید.

طراحی اکولوژیک، پایداری، محیط زیست، ساختمان، آینده