ناهید علی آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد – مهندسی عمران سازه، پردیس بین الملل دانشگاه قم
محمدرضا عدل پرور - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه قم
سعید بزرگمهرنیا - مدیر تحقیق و توسعه شرکت آپتوس ایران

توجه به اهداف توسعه پایدار و مقاوم سازی سازه ها، ضرورت کاهش مصرف انرژی و آلاینده ها، بهینه سازی و استفاده از پسماند های صنعتی کشور، پژوهش های مختلفی در این زمینه ها صورت گرفته است. امروزه با توجه به افزایش مصرف بطری های نگهدارنده مواد غذایی PET و به تبع آن افزایش تولید زباله و ازدیاد محل دفع این ضایعات و همچنین ذکر این نکته که تجزیه این بطری ها در طبیعت مستلزم گذشت زمان 300 تا 700 سال می باشد و باعث صدمات جبران ناپذیری به محیط زیست می گردد.استفاده از مواد بازیافتی جهت جلوگیری از اثرات مخرب زیست محیطی و توجه به توسعه پایدار از یک سو و قابلیت بتن جهت دفع این مواد و همچنین بهبود خواص بتن با استفاده از این گونه مواد بازیافتی از سوی دیگر عوامل اصلی این پژوهش به شمار می آید. در این تحقیق از جایگزینی 7 درصد الیاف بازیافتی به عنوان سنگدانه در طرح اختلاط ذکر شده برای بتن استفاده گردید، تمامی نمونه های بتنی ساخته شده در این پژوهش از نوع خود تراکم بوده که به دلیل شکل پذیری بیشتر، سهولت اجرا و کاهش مصرف انرژیمورد توجه قرار گرفته اند. نتایج آزمایشات انجام شده بر روی نمونه های بتن تازه و سخت شده حاکی از آن است که به طورکلی استفاده از الیاف و خرده پلاستیک ضایعاتی از خصوصیات جریان پذیری و پرکنندگی بتن خود تراکم کاسته و همچنین تاثیر چندانی بر مقاومت فشاری بتن و سرعت عبوری امواج اولتراسونیک نداشته اما سبب افزایش مقاومت کششی و مقاومت خمشی می گردد. با توجه به نتایج، مشاهده گردید بتن تازه پس از عمل آوری در سن 90 روز، باعث افزایش حدود 22 درصد مقاومت کششی و 19 درصدمقاومت خمشی شده است..

بتن خود تراکم، ،الیاف بازیافتی PET ، اثرات زیست محیطی ،خواص مکانیکی بتن خود تراکم