آکو رشیدی - کارشناس ارشد مهندسی عمران مکانیک خاک و پی دانشگاه آزاد، واحد ارومیه
پیمان حمیدی - استادیار دانشگاه آزاد واحد ارومیه

امروزه توسعه شبکه حمل و نقل عمومی درون شهری از الزامات اساسی شهرهای بزرگ به حساب می آید که بخش عمدهآن مربوط به گسترش شبکه مترو میباشد. با توجه به توسعه خطوط مترو، عبور تونل های حفر شده از روی یکدیگر بهصورت متقاطع امری اجتناب ناپذیر خواهد بود که متعاقبا ساخت اینگونه فضاهای زیر زمینی مخاطراتی را برای سازه هایسطحی، زیر سطحی و همجوار در بر خواهد داشت. از جمله این مخاطرات مساله نشست ناشی از تونل سازی است کهمحیط اطراف تونل را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در این تحقیق تاثیر حفاری تونل های متقاطع غیر هم سطح شهریمترو را بر نشست سطح زمین به کمک مدلسازی سه بعدی در نرم افزار المان محدود پلکسیس مورد بررسی قرارمی دهیم و با توجه به تحلیل های صورت گرفته بر روی مقادیر زاویه بین تونل ها، قطر تونل ها، فاصله تونل ها و عمق تونل هانسبت به سطح زمین، بررسی میگردد که این پارامترها تا چه اندازه می تواند در مورد نشست سطح زمین موثر باشند.نتایج حاصله نشان میدهد که با افزایش عمق تونل فوقانی ، میزان نشست بیشینه در سطح زمین کاهش می یابد و باافزایش قطر تونل ها میزان نشست بیشینه در سطح زمین افزایش می یابد. همچنین با افزایش فاصله دو تونل میزاننشست بیشینه در سطح زمین کاهش یافته و با افزایش زاویه تقاطع میزان نشست بیشینه در سطح زمین کاهش می یابد.

تونل های متقاطع غیر هم سطح، نشست سطح زمین، زاویه بین تونل ها، قطر تونل ها، فاصله تونل ها، عمق تونل ها