رضا مرشد - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه یزد
حمیدرضا شایق - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه دانشگاه یزد
مهدی خدادادسریزدی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه یزد
محمدرضا میرجلیلی - دکتری عمران دانشگاه صنعتی شریف

در سازه های با اسکلت فلزی هر سه نوع اتصال صلب ، نیمه صلب و مفصلی و جزییات طراحی و اجرایی آن ها وجود دارداما در سازه های بتنی اتصالات اغلب به صورت صلب می باشند.هدف از این تحقیق به وجود آوردن یک اتصال نیمه صلبدر سازه بتنی و بررسی آزمایشگاهی آن میباشد به این صورت که با اتصال خارج از محور تیر به ستون در یک جهت سازهطول کوچکی از انتهای تیر در جهت دیگر سازه که به صورت هم محور به ستون متصل می باشد به عنوان المان واسطپیچشی بین تیر و ستون خارج از محور قرار می گیرد. این المان پیچشی حکم فنر پیچشی دارد که باعث میشود تیر وستون بتوانند نسبت به هم دوران داشته باشند و اتصال بین آنها عملکرد نیمه صلب داشته باشد.هدف بررسیآزمایشگاهی رفتار این المان پیچشی تحت بار سیکلیک و نحوه تقویت آن میباشد.به همین منظور چهار عدد نمونه درابعاد آزمایشگاهی ساخته شد که یکی از انها نمونه شاهد و بقیه نمونه ها به ترتیب به روش های کم کردن فواصل خاموتهای پیچشی و دورپیچ کردن الیاف CFRP به دور المان پیچشی به منظور محصوریت بیشتر بتن و قرار دادن هستهفولادی در مرکز تیر به عنوان مقطع مرکب تقویت شدند.سختی و جذب انرژی و مقاومت این چهار اتصال تحت بارگذاریرفت و برگشت توسط دستگاه اکچویتور اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مقاومت و سختی وجذب انرژی هر سه نمونه تقویت شده بیشتر از نمونه شاهد است. اتصال تقویت شده با هسته فولادی بیشترین جذبانرژی و اتصال تقویت شده با دورپیچ CFRP کمترین کاهش سختی را نشان می دهد. بنابراین به عنوان نتیجه بهتریناتصال اتصال تقویت شده با هسته فولادی همراه با دورپیچ CFRP تشخیص داده شد تا هر دو خصوصیت جذب انرژی بالاو کاهش سختی کم را داشته باشد.

اتصال نیمه صلب, المان پیچشی, سختی, جذب انرژی, هسته فولادی, الیاف CFRP