فرید تقی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
محمد بهاروند - استادیار، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)

با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی و همچنین توسعه تکنولوژی های سازه ای، راهبرد بلند مرتبه سازی، در زمان حاضر رواج یافته است. اگچه این بناها با اقبال فراوانی در شهرها روبرو هستند. اما بدلیل تجمع کاربران در سطحی محدود و بهره گیری قابل توجه از منابع انرژی اینگونه ساختمان ها، لازم است تا رویکرد ساختمان های بلند مرتبه نزدیک به انرژی صفر در فرایند طراحی و مرحله بهره برداری مورد توجه قرار گیرد. استفاده بیش از حد از انواع انرژی های تجدید ناپذیر و فسیلی به مرور دو مشکل بزرگ برای جوامع بشری ایجاد کرده است. افزایش آلودگی زیست محیطی و همچنین وابستگی شدید به منابع انرژی تجدید ناپذیر که رو به زوال هستند. پیامدهای ناشی از این دو مشکل منجر به حرکت جهانی برای کاهش مصرف انرژی های فسیلی گردیده است. از این رو استفاده از انواع منابع تجدید پذیر انرژی که بنابر ماهیت خود تعاملی دو سویه و سازگار با طبیعت دارند، در بخش گسترده ای از جهان فراگیر شده است. در این پژوهش ضمن آشنایی با ساختمان بلند مرتبه نزدیک به انرژی صفر به بررسی و راهکارهای رسیدن به این ساختمان ها پرداخته می شود.

ساختمان، پایداری، بلند مرتبه، انرژی صفر