آذر غفاری زاده - ارشد مهندسی معماری، واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
عباس غفاری - عباس غفاری استادیار دانشگاه هنر اسلامی، دکترای اکوستیک معماری و شهری، تبریز، ایران

توسعه پایدار شهری و اجتماعی و افزایش جمعیت شهری باعث شده است که به نابسامانی و آشفتگی در زندگی شهری تبدیل شده باشد.فضاهای شهری ویژگی های کالبدی و کارکردی متفاوتی در دورههای مختلف و بسترهای جغرافیایی و فرهنگی متفاوت را به خود گرفته اند.طراحی پایدار به عنوان پیدا کردن راه حل هایی موثر و کمی، کیفی، جسمی و روانشناختی به منظور طراحی مجتمع های مسکونی برای کاربرانمی باشد. به همین دلیل اصول پایداری مجتمع های مسکونی شامل عدالت، زیباشناسی، راحتی، آسایش، امنیت، رشد کودکان و هویت اجتماعیمورد بررسی قرار می گیرد .روش تحقیق در این مقاله، روش تحلیلی و توصیفی بوده و برخی از نظریات متخصصان و صاحبنظران در موردمفاهیم پایداری اجتماعی و پایداری مسکونی مورد بررسی قرار گرفت؛ و این نتایج بدست آمد که با طراحی مناسب مجتمع های مسکونی و قراردادن مکان های فعال اجتماعی در آنها، مجتمع های مسکونی از پایداری اجتماعی برخوردار می شوند.

طراحی پایدار، پایداری اجتماعی، مجتمع های مسکونی