مهین نسترن - دانشیار دانشگاه هنر اصفهان
مهدخت محمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو اصفهان

بافت های قدیمی ، به همراه عناصر و فضاهای شهری درون خود علاوه برشکل فیزیکی و خصوصیات کالبدی، ارزش هایفرهنگی، اجتماعی وتاریخی ویژه ای را نیز درخود نهفته دارند. اقدامات و برنامه های شهرسازی که از چند دهه قبل شروع شدند بدونتوجه به موارد فوق موجبات نابودی ارزش های سنتی را فراهم ساختند. بافت قدیمی شهرکرد نیز از این قاعده مستثنی نیست و بامسایل و مشکلات عدیده ای روبه روست. این بافت فزون بر نیمی از ترافیک شهری را در خود جای داده است. در مورد شهرکرد،گسترش لگام گسیخته شهر در سمت شمال و جنوب به تدریج از مرکزیت کالبدی و عملکردی محله های قدیم شهر کاسته است بهطوری که این محله ها در گذشته تاریخی خود باقی مانده اند. این مساله سبب مهاجرت ساکنان قدیمی بافت شده است.هدف در اینپژوهش بهسازی کالبدی بافت مرکزی شهرکرد با شاخص های توسعه پایدار است که حجم جامعه آماری در آن افراد با رده سنیبیشتر از 20 سال بافت مرکزی شهرکرد می باشد. ابتدا توسط نرم افزار SPSS SAMPLE POWER به برآورد حجم نمونه پرداخته وسپس توسط روش AHP و آزمون رگرسیون با نرم افزار IBM SPSS STATISTICS به تحلیل می پردازیم. طبق نتایج به دستآمده از مطالعات میدانی پرسش نامه می توان اینگونه بیان کرد که برای انسجام و عدم گسست و جلوگیری از فرار جمعیتی در بافتمرکزی شهرکرد و تاکید بر توسعه پایدار شهری که توجه به نسل حاضر و ابقا برای نسل آتی را در پی دارد؛ باید کمبودها و فرسودگیها را در این بافت ها به حداقل رسانده یا از بین برد که در بافت مرکزی شهرکرد،ایجاد پارک و فضای سبز،ایجاد مکان های فرهنگیتفریحی، بهبود و نوسازی تجهیزات و تاسیسات شهری و... از این نمونه می باشد. برای پرداختن بهتر به موضوع به ارایه ی پیشنهادات والگوی طرح برای محدوده مورد نظر می پردازیم .

بهسازی، کالبدی، بافت مرکزی، رویکرد، پایداری