غزال اسدی اسکندر - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)
جلال اسدی اسکندر - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)
علی موذنی خوراسگانی - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه یزد

بافت شهری واقع در هسته تاریخی شهرها در طول زمان با تغییرات بسیاری مواجه بوده اند. این تغییرات هویت کالبدیاین حوزه از شهر را با بحران مواجه کرده است. رواج الگوهای شکلی جدید و افزایش تخریب بافت های قدیمی موجب ازبین رفتن ارزش های تاثیر گذار بر شکل گیری بافت شهری و ایجاد فضاهایی بدون تعریف و بی شکل شده است. بنابراینمطالعات ریخت شناسانه در این زمینه ضروری به نظر می رسد. این پژوهش کوشیده است تا پاسخی برای این پرسشبیابد که بافت شهری واقع در هسته تاریخی شهر اصفهان با چه تغییرات ریخت شناسانه ای مواجه بوده است و به کمکدیدگاه کروپف در بررسی نسج شهری چگونه می توان این بافت شهری در حال تغییر را تحلیل کرد. روش تحقیق در اینپژوهش تحلیلی- تطبیقی بوده و از طریق بررسی ادبیات موضوع به تبیین رویکردهای مختلف در بررسی های ریخت شناسانه بافت شهری پرداخته شده است. روش کروپف با عنوان نسج شهری در تحلیل بافت شهری تبیین و و بر اساسآن قطعات واقع در محله جماله اصفهان در دهه پنجاه و هشتاد مورد مقایسه قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان دادکه تغییرات محله جماله واقع در هسته تاریخی شهر اصفهان موجب دور شدن این محله از ویژگی های هویت بخش آنرا فراهم آورده است.

ریخت شناسی، بافت تاریخی، نسج شهری، اصفهان