سیده فهیمه طاهری مقدم - گروه مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، قوچان، ایران
علی سعیدی - گروه روانشناسی، دانشگاه فرهنگیان، واحد مشهد، مشهد، ایران
محمد محمدی پور - گروه مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، قوچان، ایران

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی آزاردیدگی عاطفی زنان در رابطه بین طرح واره های ناسازگارانه اولیه همسر و رضایت زناشویی بوده است. جامعه آماری 830 نفر دبیران زن متوسطهی دوره اول و دوره دوم، ناحیه یک مشهد و همسرانشان میباشدو حجم نمونه 262 زوج که با استفاده از فرمول کوکران محاسبه گردید و با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. متغیر ملاک در این پژوهش رضایت زناشویی بودکه با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ؛ متغیرپیش بین، طرحواره هایناسازگار بود که با استفاده از پرسشنامه طرح واره یانگ و متغیرمیانجی، آزار دیدگی عاطفی بود که با استفاده از پرسشنامه آزار عاطفی براهیمی ارزیابی شدند. روش پژوهشی همبستگی- مدلیابی و روش آماری جهت تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مدل گام به گام و برای تحلیل فرضیهها از تحلیل مسیر استفاده گردید. نتایج نشاندادکه از بین طرح وارههای ناسازگارانه تنها طرح واره خویشتن داری ناکافی بهصورت مستقیم بر رضایت زناشویی اثر معناداری دارد (003/p0 .(=سایر طرحوارهها از مسیر آزاردیدگی عاطفی بر رضایت زناشویی اثر میگذارند (05/0> p.)

طرحواره، طرحواره های ناسازگار، آزارعاطفی، رضایت زناشویی