فاطمه برنا - گروه روانشناسی بالینی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، مشهد.ایران
محمدیان شعرباف - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، مشهد
اصغری ابراهیم آباد - گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر نگرش به اعتیاد معلولان جسمی-حرکتی مجتمع نیکوکاری آموزشی توانیابان شهرستان مشهد است. روش: طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه افراد معلول جسمی- حرکتی محدوده سنی 17 تا 30 سال مجتمع نیکوکاری آموزشی توانیابان مشهد بود که 60 نفر به صورت داوطلبانه و در دسترس پرسشنامه نگرش به اعتیاد نظری را پر کردند و سپس از میان آنها، تعداد 30 نفر که شرایط شرکت در پژوهش را داشتند به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش، 4 مهارت خودآگاهی، ارتباط موثر، ابراز وجود و کنترل خشم را طی 8 جلسه 90 دقیقه ای فرا گرفتند. به منظور بررسی فرضیههای پژوهش از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری(MANCOVA (و تک متغیری(ANOVA (استفاده شد. نتایج بیانگر این است که آموزش مهارتهای زندگی در کاهش ابعاد سه گانه باور های شناختی، هیجانات و آمادگی برای عملکرد اعتیادی و همچنین نگرش کلی به اعتیاد در گروه آزمایش موثر می باشد (05/0

مهارتهای زندگی، نگرش به اعتیاد، معلولین