امین محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای دریایی دانشگاه صنعتی سهند
حسن افشین - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی سهند
حبیب حکیمزاده - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی سهند
داود جلالی وحید - دانشیار دانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی سهند

میزان آسیب پذیری یک سازه بتنی کنار ساحل وابستگی شدیدی به محل قرارگیری بتن نسبت به تراز آب دریا دارد. از این نظر سازه قرار گرفته شده در کنار ساحل را می توان به چهار ناحیه : اتمسفری ، پاششی ، جزر و مدی و غوطه وری تقسیم نمود.در این پژوهش،به منظور شبیه سازی فیزیکی محیط دریا و فراهم کردن شرایط نگهداری نمونه ها در شرایطی مشابه شرایط دریا ، کانالی به طول 10 متر و عرض 0.7 متر و عمق 1 متر به همراه دستگاه موج ساز با قابلیت ایجاد امواج منظم با ارتفاع و پریود موج مختلف در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه طراحی و ساخته شد. همچنین از آب دریاچه ارومیه به منظور فراهم نمودن محیط دریایی خورنده شدید استفاده شده است.نمونه های بتنی مسلح و غیر مسلح با دو نسبت آب به سیمان ٤٥% و ٥٥% و دو عیار سیمان ٤٠٠ و kg/m3 ٣٥٠ و استفاده از میکروسیلیس به عنوان ماده افزودنی ساخته شده و در 6 موقعیت محیطی متفاوت مغروق، جزر و مدی، پاششی، اتمسفری، محیط آزاد آزمایشگاه و حوضچه عمل آوری آب شیرین نگهداری شدها ند. آزمایش هایی نظیر مقاومت فشاری بتن ، میزان نفوذ یون کلرید ، مقاومت الکتریکی(با استفاده از مدار الکتریکی پل وتستون) ، پتانسیل خوردگی( با استفاده از دستگاه Half Cell ) و شدت خوردگی آرماتور(با استفاده از دستگاه پتانسیواستات) در سنین مختلف بر روی نمونه ها انجام گرفته است.در این مقاله، عملکرد نمونه های قرار گرفته شده در نواحی مختلف را از لحاظ دوام با یکدیگر مقایسه و مورد بررسی قرار گرفته است.

شدت خوردگی آرماتور، نفوذ یون کلرید، پتانسیل خوردگی، ناحیه پاششی، ناحیه اتمسفری