لیلا صادقی مقدم - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم ، دانشگاه تبریز، تبریز ، ایران،
نصیر عامل - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم ، دانشگاه تبریز، تبریز ، ایران،
محسن موید - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم ، دانشگاه تبریز، تبریز ، ایران،

منطقه مورد مطالعه در جنوب شرق اردبیل و شمال کیوی قرار دارد. سنگ های ولکانیکی مورد مطالعه شامل بازالت، بازالت آندزیتی، آندزیت بازالتی و آندزیت به سن ایوسن می باشند که توسط توده های نفوذی آذرین شامل گابرو و دیوریت قطع شده اند. علاوه بر سنگ های ولکانیکی و پلوتونیکی، دایک های سینیتی و لامپروفیری نیز واحدهای آتشفشانی را قطع کرده اند. مطالعات پتروگرافی وجود کانی های الیوین، پیروکسن(اوژیت)، آمفیبول، پلاژیوکلاز و اوپاک را در سنگ های منطقه نشان می دهد. بافت سنگ های مورد مطالعه شامل بافت پرفیریک، میکرولیتی- پرفیریک، گلومروپرفیریک و بافت غربالی است. شواهد ژیوشیمیایی نشانگر ماهیت آلکالن ماگمای سازنده این سنگ ها است. تغییرات عناصر نادر خاکی در دیاگرام های رسم شده دارای روندی با شیب منفی بوده و غنی شدگی از عناصر LREE نسبت به عناصر HREE بالا می باشد و احتمالا این موضوع می تواند در اثر وجود گارنت در مواد با منشا گوشته ای و یا فوگاسیته بالای CO2/H2O باشد. آنومالی مشخص و مثبت عنصر Pb در دیاگرام عنکبوتی احتمالا نشانگر دخالت پوسته قاره ای در تکوین و تحول ماگمای مولد سنگ ها است. آنومالی منفی Ti نیز می تواند نشانگر تبلور اکسیدهای Fe – Ti و یا کلینوپیروکسن در مراحل اولیه تفریق و نیز فوگاسیته بالای اکسیژن در محیط منشا ماگما باشد. در دیاگرام های تفکیک کننده محیط های تکتونیکی نمونه های مورد مطالعه در موقعیت حاشیه فعال قاره و محیط های وابسته به فرورانش قرار می گیرند. بر اساس نمودار های مربوطه سنگ های منطقه مورد مطالعه از گوشته غنی شده منشا گرفته و تبلور تفریقی نقش اساسی را در تحول سنگ ها بر عهده داشته است.

بازالت، آندزیت، گابرو، دیوریت، لامپروفیر، ایوسن