مهیار عربانی - دانشیار گروه عمران، دانشکده فنی دانشگاه گیلان
سید محمد میرعبدالعظیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی راه و ترابری، دانشکده فنی دانشگاه گ

در سالیان اخیر روند صعودی هزینه های مرمت و بازسازی روسازی راهها و فرودگاهها، که در اثر افزایش مقدار و تکرار بارهای ترافیکی وارده به روسازی ها ایجاد می شود، موجب شده است که تحقیقات جامعی در زمینه استفاده از مواد افزودنی در ساخت مخلوطهای آسفالتی به منظور افزایش قابلیت آنها در برابر بارهای دینامیکی صورت پذیرد. مقاومت کم روسازی ها در برابر بارهای دینامیکی و عمر کوتاه سرویس دهی آنها از عمده ترین مشکلات موجود در زمینه حفاظت و نگهداری راهها به شمار می آیند. یکی از مهمترین عوامل مؤثر در افزایش قابلیت تحمل بار توسط روسازی آسفالتی، افزایش قفل و بست بین دانه ای میان سنگدانه هاست. در این بین خرده شیشه به دلیل شکستگی همه جانبه ذرات آن، می تواند کمک شایانی به افزایش زاویه اصطکاک داخلی مصالح نماید. مدول سختی و تغییر شکلهای پایدار، از معیارهای تعیین کننده در زمینه افزایش قابلیت تحمل بار توسط روسازی های آسفالتی بشمار می آیند. در این پژوهش از دستگاه آزمایش ناتینگهام (NAT) جهت انجام آزمایشات دینامیکی از جمله آزمایش مدول سختی به روش کشش غیر مستقیم (ISTM) و آزمایش بارهای تکرار شونده (RLT) برروی نمونه های آسفالتی حاوی خرده شیشه و نمونه های آسفالتی ساده استفاده شده است. هدف از این پژوهش بررسی آزمایشگاهی تأثیر خرده شیشه ضایعاتی در افزایش عمر مفید مخلوط های آسفالتی گرم است تا با استفاده از آن بتوان راهکاری مناسب جهت افزایش قابلیت روسازی های آسفالتی در برابر بارهای دینامیکی ارائه نمود. بدین منظور نتایج بدست آمده با استفاده از روابط ریاضی مدل شده و سپس ضریب همبستگی مربوط به هر مدل بدست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که افزودن خرده شیشه به مخلو طهای آسفالتی گرم تأثیر قابل ملاحظه ای در افزایش مدول سختی و کاهش تغییرشکل های پایدار نمونه های حاوی خرده شیشه ضایعاتی در مقایسه با نمونه های آسفالتی ساده دارد. علاوه بر آن کاهش ضخامت روسازی و کاربری مواد ضایعاتی در ساخت روسازی های آسفالتی می تواند سبب بهره وری بهتر از منابع ملی گردد.

روسازی‌های آسفالتی، مدول سختی، ITSM، RLT، خرده شیشه