نغمه معین زاده - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانnmoeinzadeh@gmail.com
عباس مسعودی - دکتری معماری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی کرمان

معماری فضای لایتناهی و زمان بی انتها را برای درک شدن توسط انسان تحت سلطه می گیرد.درک انسان ازاین فرایند وابستگی تام به ابزار ادراک وی از فضا دارد. در این میان حرکت به عنوان ابزاری برای درک فضاشناختهشده است. معماری مدیون خلق فضا و درک فضا مدیون حرکت است. زمانی که فرد جهت ادرک فضا از نقطه ایبه نقطه دیگر حرکت میکند مفهوم فاصله نمایان می شود. اینکه چه مسافتی باید طی شود تا فرد از یک نقطه بهنفطه دیگر برسد و یا چه فاصله ای را باید طی کند تا فضا را درک کند همگی برگرفته از مفهوم فاصله می باشد.حس بینایی بدلیل سرعت و سهولت در ادرک فاصله بیشترین کارایی را دارا می باشد. حال اگر به دلایلی انساناز این حس محروم باشد، این سوال مطرح می شود که چگونه فرد نابینا مفهوم فاصله را درک می کند آیا معماربه عنوان خالق فضای معماری میتواند فضا را بنحوی طراحی کند که درک غیر بصری فاصله توسط نابینا بهحداکثر برسد هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی حواس غیر بصری نابینا برای دستیابی به پتانسیل هایموجود در فضای معماری در جهت ارتقا درک فاصله توسط نابینا می باشد. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی وگرداوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد و نتایج بدست آمده نشان میدهد که مفهوم فاصله برای نابینایانقابل درک می باشد و با رعایت مدول زمانی مناسب میتوان به درک بیشتر مفهوم فاصله در نابینایان کمک کرد.

فاصله، ادراک، نابینایان، فضا