سید تقی امید نائینی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
کامبیز فرهی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دان

دور ساختن جریان از ساحل فرسایش پذیر و ایجاد یک کناره ی ثابت یکی از اهداف ساخت آبشکنها است. آبشستگی اطراف آبشکنها از جمله مسائل مطرح این سازه های هیدرولیکی است. آبشستگی اطراف نوک آبشکن و کلاً الگوی تغییرات بستر در اطراف آبشکنها به عوامل مختلفی از جمله طول و فاصلۀ آبشکنها بستگی دارد. در این تحقیق با بکارگیری یک مدل آزمایشگاهی، تأثیر عوامل ذکر شده بر آبشستگی اطراف آبشکنها بررسی شده است. آزمایشها در کانالی با عرض 600 میلیمتر، ارتفاع 300 میلیمتر و طول 5 متر صورت گرفته و تغییراتی که در وضعیت رسوب با در نظر گرفتن نسبت طول به فاصلۀ آبشکنها رخ می دهد، از نظر مقدار تغییرات بستر، مورد مقایسه، بحث و بررسی قرار گرفته است. مشاهدات نشان داده حداکثر تغییرات بستر در اطراف آبشکن های تک بوجود می آید و در آبشکن های دوتائی با افزایش فاصلۀ بین آنها از میزان تغییرات بستر کاسته می شود.

آبشکن، فرسایش کف، مدل آزمایشگاهی، طول آبشکن، فاصله آبشکن