روح الله صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه گرگان
احمد تقی زاده - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه گرگان
فخری شهیدی - استاد گروه علوم صنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم اسماعیل زاده - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه گرگان

همان طور که جهان پیشرفته تر می شود، به انرژی بیشتری برای حفظ این تغییرات نیاز است. استفاده از بیواتانول به عنوان یکی از مهمترین بیوسوخت ها پاسخی مناسب به این تغییرات است. میزان تولید ضایعات و پسماند محصولات کشاورزی در ایران بسیار بالا است که با توجه به ترکیب آن ها به منابع مناسبی برای تولید بیواتانول تبدیل شده-اند. لذا در این تحقیق جهت پی بردن به اهداف مذکور دستگاه استخراج بیواتانول از ضایعات قندی و نشاسته ای بر اساس استانداردهای موجود مورد طراحی و ساخت قرار گرفت. سپس جهت ارزیابی دستگاه، ضایعات خربزه رقم قصری مد نظر قرار گرفت. بدین منظور ابتدا با توجه به ظرفیت 15 کیلوگرمی فرمانتور با نسبت استاندارد (4 به 1) شامل 12 کیلوگرم شربت قندی خربزه پالایش شده و 3 کیلوگرم آب که در مجموع شامل 15 کیلوگرم سوبسترا با بریکس 20 شد و به همراه 75 گرم مخمر ساکارومایسس سرویزیه که در شرایط استاندارد کشت شده بود (به نسبت 5 گرم مخمر به ازای هر کیلوگرم سوبسترا) به درون فرمانتور منتقل گردید. آزمایش ها در مدت زمان 35 ساعت و با 3 تکرار و در 3 دور مختلف همزن فرمانتور، که در هر 5 ساعت یک نمونه گیری صورت می-پذیرفت، انجام شد. دمای تخمیر در Cо30 و دمای تقطیر در Cо5/78 که دمای استاندارد نقطه ی جوش بیواتانول می باشد، تنظیم شد. نتایج نشان داد، که حدود 61 گرم بیواتانول از هر کیلوگرم شربت خربزه بدست آمد. همچنین با توجه به میزان الکل تولید شده و به منظور بهینه سازی در مصرف انرژی مشاهده گردید که بهترین دور برای همزن فرمانتور دستگاه، دور rpm120 می باشد.

بیواتانول، خربزه، فرمانتور، ساکارومایسس سرویزیه، تخمیر