مازیار وخشوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست آب و فاضلاب ، دانشگاه تهران
مریم وخشوری - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست آب و فاضلاب، شرکت زادآبوخشور، تهران
Riccardo Basagni - Riccardo Basagni- MSc in Environmental Engineering, Research Staff Member, Balestri Technologies Srl, Arezzo, Italy

با افزایش شهرنشینی و جمعیت و بالاطبع افزایش روز افزون خودروها در سطح جوامع و استفاده ازکارواش ها جهت شستشوی وسایل نقلیه، نیاز به برنامه ریزی به منظور راهبری و ارتقای تصفیه فاضلابکارواش ها بیش از پیش احساس می شود و یکی از چالش های مطرح در شهرها به شمار می آید. این درحالیاست که ارتقای سطح استاندارد تخلیه پساب از نظر غلظت نیتروژن و فسفر نیز می تواند هزینه های زیادی رابه بخش بهره برداری وارد آورد. بنابراین استفاده از فرآیندهای کارآمد، مقرون به صرفه، دوستدار محیط زیستو بدون نیاز به مصرف انرژی بالا یا پرسنل بهره برداری متخصص می تواند این امر را میسر نماید. در این راستا،همواره گیاه پالایی بعنوان روشی دوستدار محیط زیست، بومی و اقتصادی در کنترل کیفی آب و پساب نمودمی یابد. در این مقاله، گیاه وتیور بعنوان روشی پایدار و کارآمد و البته با تمرکز بر پاسخگویی به چالش هایموجود در تصفیه ترکیبات نیتروژن و فسفر از فاضلاب کارواش ها معرفی می گردد. مطابق بررسی های انجامشده، گیاه وتیور با توجه به خواص مورفولوژیکی ویژه خود قادر است بعنوان واحد پالاینده پساب مورد استفادهقرار گیرد و از این رو میزان آلودگی ناشی از منابع آلاینده غیرنقطه ای همچون پساب کارواش ها را کاهشدهد. بنابراین استفاده از گیاه وتیور در مدیریت منابع آبی همگام با مفاهیم توسعه پایدار می باشد.

پساب کارواش، وتیور، هیدروپونیک، حذف مواد مغذی