علی بیگی - آموزگار ابتدایی لیسانس فیزیوتراپی
محمود رستمیان - آموزگار ابتدایی فوق لیسانس تحقیقات آموزشی
مرضیه رحیمی - آموزگار ابتدایی لیسانس حقوق
محدثه معصوم زاده - لیسانس علوم تربیتی (دبستانی پیش دبستانی)

نوشتن فرصتی برای اندیشیدن، تجسم نمودن و به خاطر آوردن است. دیدگاه مشترک درباره ی نوشتن بدین قرار می باشد، که نوشتن برقراری ارتباط و انتقال اطلاعات و عقاید از طریق نظامی از نشانه های مکتوب است. پژوهشحاضر جهت بررسی میزان تاثیر داستان نویسی که بخشی از روش بدیعه پردازی یک از روشهای نوین تدریس انشاء می صورت گرفت. روش تحقیق روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون است. نمونه آماری این تحقیق شامل 68 نفر از دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی دخترانه است به منظور انتخاب افراد نمونه، از بین مدارس دخترانه چهارم ابتدایی ناحیه یک مشهد ابتدا به صورت خوشه ای و بعد به طور تصادفی انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از شاخص های و روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است یافته ها حاکی از آن بود تاثیر داستان نویسی بر بهبود درس انشاءی فارسی دانش آموزان موثر بوده است روش داستان نویسی در تنوع و گیرایی و منطق و خلاقیت و هماهنگی اندیشه، موضوع و محتوا تفاوت معنی داری وجود داشت ولی داستان نویسی بر سادگی و وضوح و نظم و انسجام نوشته و رعایت قواعد در درستنویسی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

روش تدریس، داستان نویسی ، آموزش انشاء ، پیشرفت تحصیلی