محسن جمالی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد قربانی - اعضای هییت علمی (استاد) گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کوچکی - عضو هیات علمی (استاد) گروه زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر شاهنوشی - اعضای هییت علمی (استاد) گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

در این مقاله، میزان و ارزش انتشار گازهای گلخانهای اکسیدنیتروس(N2O (و دیاکسیدکربن(CO2 (حاصل ازتولید حبوبات منتخب ایران (شامل نخود، لوبیا و عدس) با استفاده از مدل GHGE ،برای سال زراعی 91-90 برآورد شده است. نتایج نشانداد که استانهای فارس و بوشهر، بهترتیب با تولید سالانه 271/79 و 004/0 تن N2O ،بیشترین وکمترین میزان تولید گاز گلخانهای N2O را دارا میباشند. همچنین استانهای لرستان و بوشهر نیز بهترتیب با تولید سالانه 83/10327 و 33/1تن CO2 ،بیشترین و کمترین میزان تولید گاز گلخانهای CO2 را بهخود اختصاص دادهاند.مجموع هزینههای زیستمحیطی انتشار گازهای گلخانهای N2O و CO2 کل کشور نیز حدود 705/32میلیارد ریال برآورد گردید. با توجه به یافتهها، مدیریت کودهای نیتروژنه مصرفی در مزارع و توسعه سیاست کاهش میزان انتشار بههمراه مالیات زیستمحیطی انتشار گازهای گلخانهای بر سطوح مختلف تولید پیشنهاد شده است.

اکسیدنیتروس، دیاکسیدکربن، حبوبات، گازهای گلخانهای