محمود صفری - دانشجوی دکتری مکانیزاسیون کشاورزی- انرژی در کشاورزی، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تبریز
رضا عبدی - دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تبریز

در حال حاضر مشکل تامین انرژی، یکی از مشکلات اساسی تمامی کشورهای جهان بهخصوص کشورهای درحال توسعه می باشد. سوخت رسانی بهروستاهای دور افتاده حتی در کشوری مانند ایران که منابع غنی انرژی را در اختیار دارد، بسیار مشکل و هزینه بر است. یک راه برای حل مشکل مذکوراستفاده از انرژی های تجدیدپذیر و محلی است. بیوگاز یکی از این نوع انرژیهاست که علاوه بر تولید ان رژی، کودهای کشاورزی و افزایش سطحبهداشت عمومی جامعه و کنترل بیماریها، راهحل مناسبی برای دفع مواد زاید از جوامع انسانی است. در این تحقیق پس از اعمال پیش تیمار مکانیکی،راندمان استحصال بیوگاز از بقایای کلزا و گندم در ترکیب با کود دامی به کمک راکتورهای غیر پیوسته و در شرایط مزوفیلیک، در قالب آزمون t و در سهتکرار، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تحقیق طی یک دوره 140 روزه نشان داد بین تیمارهای آزمایشی در سطح 5% از نظر استحصال متا ن اختلافمعنیداری وجود دارد. متوسط تولید تجمعی گاز متان در بقایای کلزا و گندم به ترتیب 311/4L kg(-1)VS و 167/7 L.kg(-1)VS و درصد گاز متان در روز به ترتیب % 66 و % 55 بود. بیشترین میزان کاهش مواد فرار جامد، مربوط به بقایای کلزا به ترتیب به میزان 56/1% و 52/2% بود. با توجه به این نتایج، از نظر تولید گاز متان، بقایای کلزا در ترکیب با کود دامی، از پتانسیل بالاتری نسبت به گندم برخوردار است و استفاده از آن توصیه می گردد.

بقایا، بیوگاز، کلزا، کود دامی، گندم