واکاوی نظریه محقق خراسانی در افزودن مقدمه چهارم به مقدمات حکمت
عنوان مقاله: واکاوی نظریه محقق خراسانی در افزودن مقدمه چهارم به مقدمات حکمت
شناسه ملی مقاله: JR_FIQH-44-1_002
منتشر شده در شماره 1 دوره 44 فصل بهار در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_FIQH-44-1_002
منتشر شده در شماره 1 دوره 44 فصل بهار در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدرضا علمی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
محمدرضا علمی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
مشهور اصولیان بر این باورند که مقدمات حکمت، متشکل از سه مقدمه است: 1. امکان اطلاق و تقیید؛ 2. عدم نصب قرینه؛ 3. در مقام بیان بودن گوینده. اما محقق خراسانی مقدمه چهارمی را نیز افزوده است: نبودن قدر متیقن در مقام تخاطب. برخی اصولیان متاخر مانند محقق نایینی و شاگردان مکتب ایشان، با این افزایش مخالفت کرده و آن را مردود دانسته اند؛ هر چند بزرگانی همانند محقق عراقی و محقق اصفهانی نیز از آن حمایت کرده اند. این مقاله، دیدگاه و ادله موافقان و نیز نظرگاه و دلایل مخالفان را در ترازوی بررسی و سنجش قرار داده و پس از رد نظر موافقان، قوت و استحکام ادله مخالفان را به اثبات رسانده است.
کلمات کلیدی: مقدمات حکمت، اصلاق، تقیید، قدر متیقن در مقام تخاطب، سیره ی عقلا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/629338/