سمیه تکاسی - دانشجوی دکتری علوم علف های هرزدانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن راشد محصل - استادگروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد بنایان - استادیارگروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

پتانسیل آللوپاتیک غلظت های مختلف (0، 5، 10، 20 و 40 درصد) عصاره آبی اندامهای هوایی یونجه بر جوانه زنی و رشد ریشه چه چهار گونه علف هرز (تاج خروس سفید Amaranthus albus، تاج خروس هیبرید hybridus.Amaranthus، تاجریزی سیاه Solanum nigrum و سلمه تره Chenopodium album) در شرایط آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی نهایی، متوسط زمان جوانه زنی، یکنواختی جوانه زنی، مدت زمان رسیدن تا 10، 50 و 90 درصد جوانه زنی و طول ریشه چه چهار گونه علف هرز تحت تاثیر غلظت های عصاره، گونه های علف هرز و اثر متقابل آنها قرار گرفتند. با افزایش غلظت عصاره آبی یونجه درصد جوانه زنی نهایی به صورت خطی کاهش یافته و متوسط زمان جوانه زنی و مدت زمان رسیدن تا 10 و 50 درصد جوانه زنی نیز افزایش یافت. طول ریشه چه، یکنواختی جوانه زنی و مدت زمان رسیدن تا 90 درصد جوانه زنی از یک رگرسیون درجه دو پیروی می کردند و با افزایش غلظت عصاره، طول ریشه چه کاهش و مدت زمان رسیدن تا 90 درصد جوانه زنی افزایش و یکنواختی جوانه زنی تا عصاره با غلظت 20 درصد افزایش و بعد از آن کاهش یافت. تاجریزی سیاه بیشترین درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و یکنواختی جوانه زنی و سلمه تره طولانی ترین متوسط زمان جوانه زنی و مدت زمان رسیدن تا 10، 50 و 90 درصد جوانه زنی را داشتند. تاج خروس هیبرید کمترین درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، طول ریشه چه، مدت زمان رسیدن تا 10، 50 و90 درصد جوانه زنی و تاج خروس سفید کمترین یکنواختی جوانه زنی را داشتند. به طور کلی گونه تاجریزی سیاه مقاوم ترین و تاج خروس هیبرید حساس ترین گونه به عصاره آبی یونجه بودند.

آللوپاتی، جوانه زنی، رشد گیاهچه، عصاره آبی ، علفهای هرز، یونجه