عیسی شوش پاشا - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران و خاک و پی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل
مجتبی عباسی - کارشناس ارشد خاک و پی، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی صنعتی، مازندران
حسین ملاعباسی - دانشجوی دکتری، مهندسی خاک و پی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل.

ماسههای سیمانی بهعنوان یکی از موضوعات اقتصادی و زیستمحیطی در تثبیت خاک شناختهشده است. در برخی موارد ترکیبی ازسیمان و ماسه با سایر مواد ازجمله فیبر، شیشه، نانوذرات و یا زیولیت میتواند بهطور موثر در تثبیت خاک در جادهسازی استفاده شود. در این بررسی زیولیت بهعنوان یکی از مواد پوزلان افزودنی به سیمان و اثرات آن بر تراکم مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این راستا از زیولیت نوعمعدنی کلینوپیلولیت و سیمان تیپ II نکا و ماسه بابلسر بهعنوان خاک پایه استفاده شد. آزمایش تراکم استاندارد برروی طرح اختلاط 24 حالت سیمان و زیولیت شامل درصد سیمانهای مختلف 2 ،4 ،6 و 8 درصد وزن خشک کل نمونه و درصدهای جایگزینی 0 ،10 ،30 ،50،70 و 90 زیولیت با سیمان انجام شد. نتایج حاصل نشان میدهد با جایگزینی زیولیت بهجای سیمان، وزن مخصوص خشک حداکثر آن نسبت به نمونههای بدون زیولیت به میزان 2 تا 5/2درصد کاهش مییابد و درصد رطوبت بهینه تقریبا 14 درصد بهدست آمده است. درانتها یک تابع براساس سری ولترا برای ارتباط دادن وزن مخصوص خشک حداکثر به پارامترهای ماسه زیولیت سیمانی ارایهشده است.

تثبیت، سیمان، زیولیت، تراکم، رطوبت بهینه