عباس ارغان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد مهدی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، مهدی شهر، ایران
کامران جواهری - استادیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

از پیامدهای سیاست های نامطلوب توسعه ی کشور در دهه های اخیر گسستگی در ساختار فضایی و عدمتناسب در نظام سلسله مراتب سکونتگاهی است که آثار ناخوشایند آن در عرصه ملی و در سطح پایین تر(منطقه) نیز مشاهده می شود. بطوری که در منطقه مورد مطالعه (دهستان میامی) گسیختگی در ساختارفضایی به شکل توزیع نامتناسب جمعیت، فعالیت وامکانات، فقدان حلقه های واسط وجود ارتباط های غیرمنطقی سکونتگاه های کوچک با مراکز بزرگ و شهرها نمود پیدا کرده است.با توجه به نتایج حاصل از کاربرد روشهای بکار گرفته شده با لحاظ کردن موقعیت استقرار هر سکونتگاهضمن تایید فرضیه های یاد شده، الگوی مناسب برای ایجاد نظام سکونتگاهی مطلوب پیشنهاد گردیدهاست که بر اساس آن هر مرکز از کوچک تا بزرگ با توجه به ویژگی های درونی و بیرونی خود ، کارکردهایمشخصی را در قالب یک سلسله مراتب فضایی عهده دار می شوند . استقرار چنی نظامی با تقویت حلقههای واسط و مکمل، دسترسی متناسب تمامی نقاط روستایی را به خدمات و امکانات ضروری میسر ساختهو یکپارچگی فضایی منطقه را در سطوح مختلف عملکردی عینیت می بخشد.

ساماندهی، سلسله مراتب سکونتگاهی، توسعه روستایی، دهستان میامی