محمدرضا بهنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
اسماعیل شیعه - مدرس مدعو گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

محله سنتی ایرانی همچون ارگانیسمی زنده و پویا در بستر تغییر و تحولات از حقیقت وجودی خود فاصله گرفته و بامعضلات ناکارآمدی بافت محلی عجین و در تامین نیازهای امروزه ساکنین متزلزل گردیده است و تبعات منفی نظیر بیثباتی اجتماعی، تضعیف نظام همبستگی، افول در ارزش ها، خاطرات جمعی، هویت و حس تعلق افراد را به محله ای که درگذشته اصول پایداری اجتماعی در تاروپود آن تنیده شده ؛ تحمیل نموده است. پژوهش حاضر در صدد این مهم است که بابهره گیری از زمینه نهفته در بطن محله ی سنتی در باب اصول توسعه پایدار، ایده دهکده شهری را راهبرد بازآفرینیپایداری و به عنوان راه حلی برای رهایی از مشکلات عدیده ای که گریبان گیر بافت امروز محله های سنتی شده است رامحوریت اصلی دهد قرار دهد و روش جدیدی از مداخله در بافت های ناکارآمد شهری را بازگو نماید و در این راستا باگزینش محله سنتی قبه سبز کرمان به عنوان نمونه مورد مطالعه در پی پاسخ به این سوال می باشد که چگونه می توان بابهره گیری از اصول دهکده شهری به بازگش پایداری در سیطره بافت ناکارآمد حال حاضر محله ها ی تاریخی دستیافت و آیا محله ناکارآمد امروزی (محله سنتی ایرانی پیشین) قادر به پذیرش این اصول در راستای دستیابی به تعادل وبازآفرینی پایداری کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می باشد در این پژوهش که از لحاظ هدف کاربرد ی و ازنظر ماهی توصیفی- تحلیلی است؛ با بهره گیری از روش کتابخانه ای و پیمایشی به بررسی مبانی نظری و شناخت وضع موجود محله مورد مطالعه پرداخته شده است و در نهایت با بهره گیری از روش سوآت با تجزیه و تحلیل اطلاعات بسترپاسخ به پرسش های پژوهش فراهم و راهکارها برای برون رفت محله از معضلات بافت ناکارآمد شهری و کاربست اصولالگوی دهکده شهری به منظور بازآفرینی پایداری اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی به بطن محله های سنتی ایرانی ارایهگردد و بتوان به شاکله ای پایدار برای گسترش های ودید شهری متناسب با زمینه اصلی شهر ایرانی دست یافت.

محله سنتی ، باف ناکارآمد ، دهکده شهری ، پایداری محله