ندا کشاورزهدایتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
جمال الدین سهیلی - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

فضاهای اموزشی یکی از مهمترین وحساس ترین فضاهایی است که انسان از دوران کودکی با اینگونه فضاهاسروکاردارد.بنابراین کیفیت طراحی این فضاها تاثیر بسزایی بر نحوه اموزش ویادگیری دانش اموزان دارد. طراحی فضاهایاموزشی به صورت انعطاف پذیرازبدیع ترین مباحثی است که درچند دهه اخیر مطالعات بسیاری دراین زمینه صورت گرفتهاست.دراین مقاله تلاش شده است با تاکید برطراحی فضاهای اموزشی انعطاف پذیر،تاثیرانعطاف پذیری بر سرزندگی دانشاموزان مورد بررسی قرار گیرد.لذا با مطالعه چند نمونه از مدارس که به صورت انعطاف پذیر طراحی شده اند، سعی درتحلیلاین مدارس ازلحاظ عناصر کالبدی سرزندگی داشته است.این مقاله با هدف شناخت عناصر انعطاف پذیروتاثیرات ان برسرزندگی دانش اموزان با استفاده از روش توصیفی وتحلیلی واستدلال قیاسی تهیه شده است.درنهایت پس ازتحلیلنمونه های مورد بررسی به وجود رابطه بین عناصر انعطاف پذیری وسرزندگی پرداخته شد.نتایج حاصل ازتحلیل ها نشانمی دهد که طراحی انعطاف پذیر باعث افزایش سرزندگی در دانش اموزان وایجاد رغبت درانها برای اموزش می شود.

پایداری اجتماعی، فضاهای اموزشی، انعطاف پذیری، سرزندگی