سیده پرستو صالح ایمن - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی نعمت زاده - دانشیار مهندسی شیمی، دانشگاه محقق اردبیلی

در این مقاله روشهای جداسازی آلاینده ها با استفاده از نانو ذرات مغناطیسی (FeO(4 پوشش داده شده با پلی دوپامین (MNP@PDA) که درآن (FeO(4 نقش هسته و PDA نقش پوسته را دارد، بررسی شده است. MNP@PDA به آسانی و بدون دخالت هرگونه مواد سمی قابل و روشسنتز آن ساده و دوستدار محیط زیست است. در ادامه جداسازی آلاینده هایی آلی و فلزی از قبیل Cr(6+), Pb(2+), Hg(2+), Ag(+), Cu(2+), Tartrazin, blue و Malachite green آورده شده است. نتیجه بر این شده است که بیشترین مقدار جذبرا (2+)Hg و کمترین زمان جذب را (+)Pb دارا می باشد. همچنین نتایج نشان داده است که پلیمر PDA ظرفیت جذب بالا را برای آلاینده هایمتعدد بر اساس تعاملات کووالانسی و غیرکواالانسی به نمایش میگذارد. براساس نتایج آزمایشات جاذب بارگیری شده با آلاینده ها بدلیل وجودنانو ذرات مغناطیسی (FeO(4 در هسته به آسانی با یک آهنربا قابل جداسازی از محیط جذب بوده و نیازی به فرآیندهایی اضافی از قبیل ته نشینی،جدا کردن تحت نیروی سانتریفوژی و غیره نیست.

نانو ذرات مغناطیسی، اصلاح سطح، پلی دوپامین، جداسازی، آلاینده های آب