فرخ رخبش زمین - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان ، گروه میکروب شناسی
شیوا احمدی - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملکان، گروه میکروب شناسی
رقیه قلی زاده - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، گروه میکروب شناسی

جذب زیستی فلزات سنگین یکی از موثرترین فناوری ها در انتقال فلزات سنگین از مکان های آلوده بوده که در دهه اخیر استفاده شده است . جمعیت و فعالیت میکربی در آبهای آلوده با فلزات سنگین تغییر یافته و کاهش می یابد. از طرف دیگر میکروارگانیسم های مقاوم به این آلاینده ها، سازوکار های مقاومتی را ایجاد می کنند که منجر به ایجاد گونه های مقاوم با توانایی تحمل سمی بودن فلزی می شوند. به منظور انجام موثر آلودگیزدایی توسط فنآوری زیست پالایی، می بایست کارایی این فرآیند با توجه به دامنه غلظت متفاوت یون های فلزی تعیین گردد. همچنین میبایست در انتخاب ارگانیسمهایی که در مطالعات، بهترین عملکرد را در زیست پالایی فلزات مختلف و ترکیبات آن را داشته اند، صورت پذیرد. از میان روشهای میکروبی مختلف، جذب زیستی در مقایسه با فرآیند تجمیع زیستی در کاربردهای مقیاس کامل، عملی تر می باشد. زیرا در تجمیع زیستی نیازمند افزودن نوترینتها جهت جذب فعال فلزات سنگین است.استفاده از فرآیندهای زیست پالایی توسط باکتریها برای تصفیه فاضلابهای حاوی فلزات سنگین، بسیاری از محدودیتهای بزرگ سایر روشهای فیزیک وشیمیایی را نداشته و از نظر اقتصادی نیز مطلوبتر است. با این حال مطالعات بیشتری جهت برطرف نمودن محدودیتهای کنونی این فنآوری برای استفاده در مقیاس عملی مورد نیاز است.

فلزات سنگین، میکروارگانیسم ، زیست پالایی