میترا بختیاری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آیت الله آملی، گروه روانشناسی، آمل، ایران.
کیانوش هاشمیان - استادیار، عضو هیات علمی، دانشگاه الزهرا، گروه روانشناسی، تهران، ایران

پژوهش حاضر باهدف بررسی مقایسه ای خودکارآمدی والدگری در زنان بی سرپرست و زنان عادی شهر تهران صورت گرفته است. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی ، پس رویدادی از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری کلیه زنان بی سرپرست تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان تهران بودند. همچنین به منظور انتخاب گروه زنان عادی، از افرادی که به دلایل دیگر تحت پوشش اداره بهزیستی بودند نمونه گیری به عمل آمد. از هر گروه 50 نفر به صورت در دسترس انتخاب گردید. از پرسشنامه مقیاس خوداثرمندی والدگری (دومکا و همکاران، 1996) برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون T مستقل برای مقایسه زنان بی سرپرست با زنان عادی در متغیرهای پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد از نظر خودکارآمدی والدگری، رابطه کلی مثبت و بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت نشد.

خودکارآمدی، والدگری، زنان سرپرست خانوار. شهر تهران