مینا قادری زفره - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص دانشگاه اصفهان
احمد یارمحمدیان - دانشیار گروه روان شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان
امیر قمرانی - استادیار گروه روان شناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی خودناتوان سازی در دانش آموزان معلول جسمی- حرکتی بود. این پژوهش یک پژوهش علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان 12 سال و بالاتر بود که از بین آنان، تعداد 45 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و مقیاس خودناتوان سازی (رادوالت و جونز، 1982) را پر کردند. برای تحلیل داده های آماری از آزمون t برای دو گروه مستقل استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد میانگین نمرات خودناتوان سازی در دوگروه پسران و دختران در سطح 1/171 معنادار نیست. بنابراین میانگین خودناتوان سازی در دانش آموزان دختر و پسر معلول جسمی حرکتی تفاوت معناداری نداشته است که نشان می دهد جنسیت نقش کمتری در تعیین میزان خودناتوان سازی دانش آموزان دختر و پسر معلول جسمی و حرکتی دارد.

معلولین جسمی- حرکتی، خودناتوان سازی